ไดแซ็กคาไรด์ (Disaccharides) คือ น้ำตาลที่ประกอบด้วยน้ำตาลโมเลกุลเดี่ยว (Monosaccharides) สองโมเลกุลเชื่อมต่อกันด้วยพันธะเคมี ไดแซ็กคาไรด์เป็นคาร์โบไฮเดรตที่ย่อยง่ายกว่าโครงสร้างที่ซับซ้อนกว่าของพอลิแซ็กคาไรด์ ร่างกายสามารถย่อยไดแซ็กคาไรด์เพื่อเปลี่ยนเป็นน้ำตาลโมเลกุลเดี่ยวและนำไปใช้เป็นพลังงานได้ทันที ไดแซ็กคาไรด์เป็นแหล่งพลังงานสำคัญและให้ความหวานในอาหาร
ประเภทของไดแซ็กคาไรด์
ไดแซ็กคาไรด์มีอยู่หลายประเภท เช่น ซูโครส, แลคโตส, และ มอลโตส
ซูโครส คือน้ำตาลทรายที่ใช้ในชีวิตประจำวัน ประกอบด้วยกลูโคสและฟรุกโตสเชื่อมต่อกัน พบได้ในอ้อยและหัวบีตน้ำตาล
แลคโตส คือน้ำตาลที่พบในนม ประกอบด้วยกลูโคสและกาแลคโตส เหมาะสำหรับการให้พลังงานในเด็กและผู้ใหญ่
มอลโตส เป็นน้ำตาลที่ได้จากการย่อยแป้งในกระบวนการผลิตเบียร์หรือขนมปัง ประกอบด้วยกลูโคสสองโมเลกุล
บทบาทของไดแซ็กคาไรด์ในร่างกาย
ไดแซ็กคาไรด์ทำหน้าที่เป็นแหล่งพลังงานอย่างรวดเร็วสำหรับร่างกาย หลังจากบริโภค ร่างกายจะย่อยไดแซ็กคาไรด์เป็นมอโนแซ็กคาไรด์เพื่อดูดซึมและนำไปใช้เป็นพลังงานได้ทันที ซึ่งช่วยให้ร่างกายมีกำลังและความสดชื่น
แหล่งอาหารที่มีไดแซ็กคาไรด์
แหล่งอาหารที่อุดมด้วยไดแซ็กคาไรด์ ได้แก่ น้ำตาลทราย, นม, ขนมปัง, ขนมหวาน, และ ผลไม้บางชนิด การบริโภคอาหารที่มีไดแซ็กคาไรด์ช่วยเพิ่มพลังงานในช่วงเวลาที่ร่างกายต้องการพลังงานสูง เช่น หลังออกกำลังกาย
วิธีบริโภคไดแซ็กคาไรด์ให้เกิดประโยชน์
การบริโภคไดแซ็กคาไรด์อย่างเหมาะสม เช่น การบริโภคผลไม้หรือนมที่มีน้ำตาลธรรมชาติ จะช่วยให้ร่างกายได้รับพลังงานอย่างรวดเร็วโดยไม่เกิดผลเสียต่อสุขภาพ