สารอาหารรอง (Micronutrients) เป็นสารอาหารที่ร่างกายต้องการในปริมาณเล็กน้อยเมื่อเทียบกับสารอาหารหลัก แต่มีความสำคัญอย่างยิ่งต่อการดำรงชีวิต สารอาหารรองประกอบไปด้วยกลุ่มวิตามินและแร่ธาตุต่าง ๆ ซึ่งทำหน้าที่สำคัญในการเสริมสร้างสุขภาพที่ดี และการทำงานที่สมบูรณ์ของร่างกาย
วิตามิน (Vitamins)
วิตามินเป็นสารอาหารที่ร่างกายต้องการเพื่อควบคุมกระบวนการทางเคมีหลายอย่าง วิตามินมีทั้งที่ละลายในไขมัน เช่น วิตามิน A, D, E, และ K และที่ละลายในน้ำ เช่น วิตามิน C และกลุ่มวิตามิน B (B1, B2, B3, B5, B6, B7, B9, และ B12) วิตามินแต่ละชนิดมีหน้าที่เฉพาะตัว เช่น วิตามิน C ช่วยเสริมสร้างภูมิคุ้มกัน วิตามิน D ช่วยในการดูดซึมแคลเซียมเพื่อความแข็งแรงของกระดูก และวิตามิน B ช่วยในกระบวนการเผาผลาญพลังงานของร่างกาย
การขาดวิตามินอาจส่งผลให้เกิดปัญหาสุขภาพ เช่น ขาดวิตามิน D อาจทำให้กระดูกอ่อนแอหรือเป็นโรคกระดูกพรุน ขาดวิตามิน C อาจเกิดโรคลักปิดลักเปิด และการขาดวิตามิน A อาจทำให้การมองเห็นในที่มืดลดลง
แร่ธาตุ (Minerals)
แร่ธาตุเป็นอีกกลุ่มหนึ่งของสารอาหารรองที่สำคัญ แร่ธาตุช่วยในกระบวนการทำงานของเอนไซม์ การสร้างกระดูก การควบคุมการทำงานของเส้นประสาท และการสร้างฮอร์โมน แร่ธาตุสำคัญได้แก่ แคลเซียม (ที่ช่วยเสริมสร้างกระดูกและฟัน) โพแทสเซียม (ช่วยควบคุมความดันโลหิต) แมกนีเซียม (ช่วยควบคุมการทำงานของกล้ามเนื้อและระบบประสาท) และเหล็ก (ที่จำเป็นต่อการสร้างเม็ดเลือดแดงและป้องกันโรคโลหิตจาง)
การขาดแร่ธาตุจะส่งผลเสียต่อร่างกาย เช่น ขาดธาตุเหล็กทำให้เกิดภาวะโลหิตจาง ขาดแคลเซียมทำให้เกิดโรคกระดูกพรุน ขาดโพแทสเซียมอาจทำให้เกิดความดันโลหิตสูง
ความสำคัญของสารอาหารรอง
แม้สารอาหารรองจะต้องการในปริมาณที่น้อย แต่ก็มีบทบาทสำคัญมากในกระบวนการทำงานของร่างกาย การขาดสารอาหารรองจะทำให้ระบบต่าง ๆ ในร่างกายทำงานได้ไม่เต็มที่และอาจนำไปสู่ปัญหาสุขภาพหลายประการ ในขณะเดียวกัน การได้รับสารอาหารรองที่เพียงพอจะช่วยให้ร่างกายมีพลังงานดี เสริมสร้างภูมิคุ้มกัน ช่วยในการฟื้นฟูร่างกาย และป้องกันโรคต่าง ๆ